Algemene puntjes van China die mij na verloop van tijd zijn opgevallen:

- Pyama. In Shanghai is het heel normaal om in je pyjama over straat te lopen. Bv om je hond uit te laten. Ja waarom ook eigenlijk niet.

- Gordels. De beste manier om je te verplaatsen is met de metro maar de paar keer dat ik met de taxi ben gegaan valt het mij op dat de autogordels niet werken of niet eens gemonteerd zijn. Als je je gordel probeert om te doen beginnen ze plots te brabbelen in het Chinees. En ik ben er nu achter wat dat is! De taxichauffeurs denken namelijk dat je hun rijkunsten niet vertrouwd als je je gordel probeert aan te doen. Dus eigenlijk is het een belediging. Vraag mij niet waarom maar voor de Expo in Shanghai was het zelfs verboden om een gordel te dragen. Sindsdien hebben ze wel gordels maar werken ze dus gewoon niet of zijn ze vastgezet.

- China is total control, in alles! Op het metroperron als je maar 2 cm over de gele lijn staat dan hoor je meteen een veredelde conducteur op zn fluitje blazen.
Ik liep over de boulevard in Shanghai en ik wilde even op een bankje staan om een foto te maken. nou ik stond er nog geen 2 sec op en ik werd alweer teruggefloten. Toen viel het mij op dat er om ongeveer elke 50 meter politie stond.
Dat is eigenlijk wel hypocriet want er is gigantisch veel politie op de been maar het verkeer is bijvoorbeeld weer levensgevaarlijk. Er zijn wel stoplichten maar niemand trekt zich er ook maar wat van aan. Sommige auto's hebben ook geeneens nummerborden.
Je wordt overal in de gaten gehouden. Zelfs met het aanschaffen van treinkaartjes wordt je paspoortnr geregistreerd.
China is ook overbeschermend. Overal hangen kinderachtige instructies met wat wel en niet mag. Je moet bijvoorbeeld de handleuning gebruiken bij de roltrap en je mag geen granaten meenemen de metro in. Je wordt er echt helemaal mee doodgegooid.
Bij elke metroingang en grote gebouwen staan mensen (echt een heleboel) die je scannen en een xray waar je tas doorheen moet. Het is echt een wassen neus allemaal want ook al gaat het poortje af dan loopje gewoon door. De x-ray van je tas wordt ook nauwelijks bekeken. Ik denk zelf dat je gewoon een uzi in je tas kunt meenemen zonder dat iemand het ook maar opmerkt. Wat ook heel grappig is, is wanneer zo'n beveiliger gebaart om je spullen door de x-ray heen te halen en je negeert ze dat je dan gewoon kunt doorlopen.

- Ranzig. De steden zijn redelijk schoon overal maar dat komt vooral omdat er gigantisch veel mensen nonstop aan het schoonmaken zijn want iedereen flikkert wel zijn zooi gewoon op straat.

- Beleefdheid duurt het langst. Ze zeggen dat ze je begrijpen maar vervolgens sturen ze je compleet de verkeerde kant op. In Shanghai ben ik op die manier een uur lang doorgestuurd terwijlmik kon zien waar ik heen wilde! Gek wordt je ervan.

- Spugen. Ik ben er inmiddels wel achter dat Chinezen echt heel smerig zijn (naar mijn maatstaf). Je hoort ze al van mijlen ver rochelen en als je dan bij ze in de buurt komt dan spugen ze naast je op de grond. Maar nu ik hier zo'n tijdje rondloop krijg ik zelf eigenlijk ook die behoefte. En dat komt volgens mij door de smog. Ik heb nu eigenlijk constant een droge strot en een soort van kriebel in mijn keel die ik eruit wil rochelen.

- Typetjes. Nu ik zo'n tijdje rondloop in China ben ik er eindelijk achter gekomen dat alle mensen over de wereld hetzelfde zijn, althans kwa karakter.
In de metro zie je nerds, aanstellers, aso's, nette, businessmensen, guitige mensen etc. Je hoeft niet de taal te spreken om iemands houding af te kunnen lezen.
Enige wat verschilt is het gezicht.
Vaak denk ik iemand te herkennen aan zijn/haar loopje uit Nederland maar dan zit er weer een Chinese kop op.

- Smog/fijnstof. Ik heb er zelf niet heel erg op gelet maar ik hoorde van Matilda dat er een schaal is van fijndeeltjes in de lucht die gaat van 0 tot 500 ug/m3. Tussen 0-50 is 'gezond' en daarna gaat het naar 50-100 gemiddeld, 100-150 ongezond voor risicogroep, 150-200 ongezond, 200-300 zeer ongezond en is 300-500 gevaarlijk. China publiceert zelf geen cijfers maar ik heb nu een app op m'n telefoon geïnstalleerd die metingen van verschillende ambassades in de steden laat zien. De afgelopen 30 dagen schommelt Beijing tussen de 50 en de 400 maar ik heb gehoord dat soms de schaal niet eens toereikend is en uitschiet naar 600 ug/m3!
Ter vergelijking in NL is het in de randstad gemiddeld 30 ug/m3. Holy shit, ben ik even blij dat ik niet in China woon! Sommige luxe scholen laten zelfs hun buitenspeelplaatsen overkappen (met filterinstallaties) zodat scholieren 'gewoon gezond' buiten kunnen spelen. Bizar en voor mij niet voor te stellen dat je dus bij het checken van het weer dus niet alleen let op zon, regen en wind maar dus ook op het aan fijnstofdeeltjes in de lucht. Om het verhaal even af maken steken sommige mensen thuis nog even lekker een sigaretje op terwijl ze buiten de fijnstof vermijden.

- Mamma appelsap. Voor de mensen die niet weten wat dat is: het zijn (Nederlandse) woorden die je herkend in liedjes van een andere taal. Nu hoor ik dus de heel dag Chinees om mij heen maar ik hoor vooral het woordje 'Nigger'. Maar dat betekend in het Chinees dus iets van 'die daar'. Heel grappig dus.

Xi'an

Ik ben in Xi'an eigenlijk maar voor 1 ding, het terracottaleger. Mijn planning is daarom ook heel krap. Zondagmiddag aankomst Xi'an, zondagavond de moslimgemeenschap bezoeken in het centrum, maandag bezoek terracottaleger en dinsdag weer doorvliegen naar Chengdu.
Bij aankomst op het vliegveld buiten de stad met de bus naar het centrum gereden en wat mij meteen weer opviel was de ongelofelijke hoeveelheid torenflats die daar stonden en nog in aanbouw waren. Het centrum binnen de stadsmuren was gelukkig relatief laagbouw. Verder reed ik weer een mistig smog gebied binnen. Binnen de stadsmuren woont een enorme moslimgemeenschap omdat hier ooit de eerste moskee in China is neergezet. Wel grappig om ineens weer vrouwen met hoofddoekjes te zien en een enkele keer zelfs een nikaab.
Mijn hotel ligt echt hartje centrum midden in die moslimgemeenschap. Echt een top hotel met kamers grenzend aan een binnenplaats.
'S avonds nog door de smalle straatjes gelopen en traditionele dumplings gegeten.
Dinsdagochtend vroeg op om naar het Terracotta leger te gaan. Ik kan ervoor kiezen om 120 yuan te betalen voor een taxirit maar het is veel leuker om met het openbaar vervoer te reizen. Voor een busrit naar het station betaal ik 1 yuan en de busrit van 1uur 15min naar het terracottaleger 7 yuan (omgerekend naar euro's is dat €1!). Dat scheelt dus aardig. De bus die ik moet hebben heeft als nummer 306 en het grappige is dat andere particuliere bussen in de buurt gaan staan die dan dat zelfde nummer opplakken. Maar je ziet snel genoeg aan de pauperheid van de bus dat het om een fake gaat.
Na een flinke busrit kom ik aan bij het terracottaleger. Een gigantisch complex en ik kan niet anders zeggen dat het toch wel heel indrukwekkend is. Hier even een quote van Wikipedia: "Het Terracottaleger is een benaming voor de archeologische vondst van 9099 terracottafiguren die als grafgiften zijn meegegeven aan de eerste keizer van China, Qin Shi Huangdi. Het 'leger' bevindt zich tussen de berg Li en het hedendaags Xi'an. Deze overblijfselen bij het graf van keizer Qin Shi Huangdi (221-214 v.Chr.) behoren tot het UNESCO-Werelderfgoed."
In die tijd zijn er naar schatting zo'n 700000 mensen mee bezig geweest. Moet je voorstellen hoe dat toen moest zijn. In 1974 zijn een aantal boeren tijdens het slaan van een waterput gestuit op zo'n soldaat. Bijna alle soldaten zijn verwoest tijdens een oorlog en het stukje voor stukje in elkaar zetten van een enkele soldaat kost ongeveer 2 jaar tijd!
'S avonds nog rondgelopen in de moslimwijk en vroeg naar bed om 's ochtends weer de bus te pakken naar het vliegveld. Het was nog wel even spannend want ik stapte in een airport shuttle bus maar ik kwam er toen ook achter dat er 2 vliegvelden zijn in Xi'an. Niemand kon mij echter uitleggen naar welke wij gingen dus heb ik het er maar op gegokt :)
Besef me dat dit mijn derde vlucht is en dat ik er nog 7 te gaan heb. Op die manier kan ik mijn quotum voor mijn wereldwijde voetafdruk weer even bijstellen.

In Xi'an viel mij vooral het voordringen op. Onder te verdelen in 3 categorieën:
- Mensen die netjes wachten zoals het regime zegt.
- Mensen die heel sneaky en een beetje zielig doen, bijvoorbeeld door hun kind ervoor te duwen.
- En de laatste zijn de mensen die ongegeneerd bruut voordringen.
Opzich snap ik het aan de ene kant ook wel. Omdat er ook zoveel Chinezen zijn moet je gewoon vaker wachten.

Shanghai

Allereerst, Shanghai is echt een prachtstad en voelt nog meer als een echte stad aan dan Beijing.

Met de highspeed trein naar Shanghai.
Dinsdag aangekomen in Shanghai. Ingecheckt in mijn supergoedkope hotel die zelf goedkoper is dan menig hostel. Alles is echt heel basic maar zolang je er alleen maar hoeft te slapen is het prima. 'S middags beetje rondgelopen tussen de wolkenkrabbers en geprobeerd wat foto's te maken maar het was helaas te bewolkt/besmogt. Wel nog met een tunnelattractie onder de rivier doorgegaan.
Woensdag rondje stad gedaan: Oriëntal tower bezocht op 300 meter hoogte, in het Shanghai aquarium rondgelopen en een boottocht over de rivier gemaakt.
Donderdag een stad nabij Shanghai bezocht genaamd Suzhou, het Venetië van China. Daar aangekomen bleek het een lekker temperatuurtje te hebben van 22 graden. Helaas geen korte broek mee maar het was wel even lekker. Daar rondgelopen langs de kanalen en prachtige Chinese tuinen. Ook nog een vogel/dierenmarkt bezocht. Partij van de dieren eat your heart out. Op de terugweg viel het mij op dat ze hier eigenlijk geen 'normale' treinen hebben maar alleen highspeed treinen.
Vrijdag als rust/regeldag ingepland. Helaas werd ik 's ochtends om 7 uur bruut wakker gemaakt doordat ze bezig waren met het verbouwen van de kamer naast en boven mij! Ik klagen en ze wilde mij naar een andere kamer verplaatsen maar ik had er echt effe genoeg van dus ik ben van hotel geswitched. Eentje dichtbij het vliegveld genomen die lekker luxe was. Overdag mijn was laten doen en toen ze klaar waren hadden ze zelfs mijn sokken en onderbroeken gestreken :)
Verder nog een pakketje met winterkleren (voor -30) en souvenirs verstuurd naar Nederland. Gaat een maand duren, ben benieuwd of het aan zal komen.
Ook nog een hele leuke ervaring in de metro meegemaakt. Echt het meest schattige meisje, ik schat een jaar of 2, was heel lief naar mij. Gaf me kusjes door de lucht en haar moeder fluisterde in haar oor dat ze moest zeggen 'goodbye'.
Weet je wat toevallig is, is dat Jessica hier deze week ook is voor zaken. Dus 's avonds na het werk heeft Jessica mij meegenomen naar een piepklein restaurantje gerund door een oud vrouwtje. Bij aankomst was het meteen al duidelijk dat het een populaire locatie is omdat er een enorme wachtrij stond. Ik heb alles geprobeerd en het eten was heerlijk, op het blubbervet na dan.
Zaterdag met de Zweedse dames, Sarah en Matilda, en de hun couchsurf host Dave afgesproken om naar Hangzhou te gaan. Echt een heel tof dagje gehad, we hebben fietsen gehuurd en hebben zo het meer van Hangzhou bekeken. Toppunt was wel het verkleden in traditionele kledij :) zie de foto's zou ik zeggen. 'S avonds hebben we met z'n allen nog lekker gegeten en zijn we naar een dikke club geweest genaamd The Appartment in het Franse deel van Shanghai.
Weer een kort nachtje gehad omdat ik zondagochtend weer doorvloog naar Xi'an, de stad met het terracotta Leger.

Trein Ulaanbaatar - Peking en Peking stad

Donderdagochtend vroeg opgehaald bij mijn hotstel en afgezet bij het station. Er stond al een trein klaar op een perron waar ik niet bij kon komen. Dus ik loop een beetje rond en vraag uiteindelijk een blanke in het Engels hoe ik bij die trein kom waarop hij antwoord dat hij Nederlands is en dat de trein nog moet komen want iedereen in de hal wacht op die trein.
Daar ontmoet ik Gerard en Joost, vader en zoon uit Nederland. Uiteindelijk zitten we zelfs in dezelfde wagon en een Mongools meisje vraagt of ik wil ruilen van cabine omdat zij liever met haar vriendinnen zit ipv een stel Hollanders. Nou ben ik de beroerdste niet en we wisselen van plek. Naast Gerard en Joost zit daar ook IJsbrand een jongen net klaar met zijn eindexamen en reist nu heen en terug (!!!) naar Peking met de trein. Het is wel even wennen zo druk in de cabine maar wel heel gezellig om al die verhalen (in het Nederlands) uit te wisselen. Het is erg druk in de trein vooral met Mongoolse studenten die studeren in Peking.
Bijna de gehele dag rijden we door een besneeuwde Gobywoestijn met af en toe een stel koeien, paarden of zelfs kamelen.
'S avonds komen we aan bij de grens Mongolië/China en duurt het uren bij de Mongoolse grens en iets van 5 uur bij de Chinese grens. Die 5 uur is wel incl het wisselen van het onderstel van de treinen. Is wel een bijzondere ervaring hoor, de trein rijdt een enorme hal binnen en terwijl je in de trein blijft zitten wordt deze opgetild en het onderstel vervangen. Daarna rij je China binnen, ook een hele ervaring. De stations zien er echt superschoon en mooi uit en er galmt Chinese muziek over het perron. Ze proberen echt Mongolië af te troeven op deze manier. Wat ook heel fijn is trouwens, de toiletten gaan gedurende het hele grensgebied op slot.
Vrijdag is het een prachtige heldere dag en zien we het landschap van China, heel veel bergen en landbouw, totaal anders dan het platte Mongolië. Ook zien we af en toe even de Chinese muur in de verte.
Eenmaal aangekomen in Peking wisselen we nog onze gegevens uit en scheiden daar onze wegen. Op het stationsplein verbaas ik mij meteen al over de hoeveelheid Chinezen.
Ik dacht dat ik gemakkelijk naar mijn hotel kon lopen maar dat valt vies tegen als je zo bepakt bent. Uiteindelijk kom ik bij mij hotel en daar beland ik in zo'n typische Chinese Hutong (smal straatje).
Effe een uurtje slapen en 's avonds loop ik richting de Wangfujingstraat. Dit is een hele drukke wijk volgestouwd met kraampjes en eettentjes. Hier worden allemaal bizarre gerechten verkocht zoals (nog levende) schorpioenen op een stokje.
Ik dacht dat ik pas op Tian'amensquare te maken zou krijgen met 'Tea-scam' meisjes maar het was op de eerste avond al meteen 2 keer raak. Ze spreken je spontaan aan en maken een vriendelijk praatje. Ik hou er dan flink de pas in waardoor ze af en toe een beetje moeten rennen en wanneer ze dan vragen of ik wat met ze wil drinken zijn ze dan een paar blokken verder. 'S avonds laat nog op aanraden van Steve een account aangemaakt op de website Couchsurfing. Daar wilde ik een oproep doen aan mensen die eventueel met mij wat wilde ondernemen. Maar terwijl ik zit te tikken zie ik iemand anders zijn berichtje met precies dezelfde tekst dus ik reageer daarop.
Zaterdagochtend kreeg ik een berichtje terug van Jessica, een dame uit Hongkong die hier in Peking was voor haar werk. We spreken af om 's avonds wat te eten en daarna naar een maandelijkse couchsurfgathering te gaan.
'S middags naar Tian'amensquare en de Verboden stad. Daar aangekomen dacht ik eerst even de verboden stad te bezoeken en dan terug te lopen naar Tian'amensquare maar die afstand viel toch even vies tegen. Uiteindelijk alleen de verboden stad bezocht en dat was werkelijk prachtig. Gigaveel mensen maar het is daar ook gigantisch.
'S avonds had ik afgesproken met Jessica en ik moet zeggen dat het echt een tof wijf is. Assertief en helemaal niet zoals de rest van de Chinezen. Ook spreekt ze Chinees, erg handig. Na een aantal gekke gerechten gegeten te hebben gaan we samen naar die couchsurfgathering. Het leek wel of heel blank Peking zich daar had verzameld. Ik heb met veel Chinezen gesproken maar ook met Russen, Fransen, Canadezen enz. Na verloop van tijd zaten Jessica en ik bij 2 meisjes uit Zweden en zij vroegen of we zin hadden om mee te gaan naar een club waar ze voor uitgenodigd waren. Daar zeg ik natuurlijk geen een nee tegen. Dus wij met z'n allen in de taxi naar de GT Banana Club. Alles over de top en er draaide zelfs 2 Nederlandse DJ's genaamd 2 faced funks. Van mij hoeft dat niet perse, Nederlandse DJ's maar ze draaide niet eens onaardig en het publiek ging helemaal los. Het is zo'n club met privé tafels en rijke Chinezen die flessen drank van €1000 per stuk bestelden. Om half 5 lag ik in mijn bed en ik had met IJsbrand 'S ochtends om 9 uur alweer afgesproken om samen naar de Chinese muur te gaan.
Ach ja je moet er wat voor over hebben hè. Ik brak en moe 's ochtends samen met IJsbrand op de bus gestapt en daarna bij een te blije taxichauffeur (we hadden teveel betaald natuurlijk) om 2,5 uur later bij de Chinese muur aan te komen. We kwamen aan bij een plek waar minder toeristen komen en de muur nog niet overal is gerestaureerd. Het is überhaupt al een pleuriseind omhoog lopen en op de muur is het ook uitkijken maar het is het allemaal dubbel en dwars waard. Pas na een uur lopen kwamen we nog een stel toeristen tegen. Na 3 uur lopen werden we bij een ander punt weer opgepikt door onze lachende taxichauffeur. Daarna kwamen we in dezelfde stadsbus terug te zitten maar het was nu toch wel echt (Chinees) druk. Terug in Peking hadden IJsbrand en ik met Jessica en die Zweedse dames afgesproken om naar het Lantern Festival te gaan. Daar aangekomen viel dat tegen dus zijn we ergens in een sjiek restaurant Pekingeend gaan eten. Dat voelde als een soort van afsluiting van Peking.
Maandagmiddag kwam ik pas om 14.00u mijn bed uitgerold en heb ik mijn reis naar Shanghai geregeld.
Wat mij verder opvalt is dat het niet zo vies is overal als ik had gedacht. Er zijn mensen nonstop bezig met het schoonmaken van alle trottoirs en straten. Verder zijn er bijna geen scooters met benzinemotoren. Je zou verwachten dat er dan geen smog zou hangen maar het tegendeel is waar, er hangt een dikke laag smog boven de stad waardoor de zon er niet eens door heen kan komen. Om het geheel nog even 'smogwise' af te maken is het Chinese nieuwjaar bijna afgelopen en steekt iedereen dagenlang vuurwerk af.
Na 4 topdagen Peking en 2 dagen m'n hotel verlengd te hebben is het nu toch echt tijd om door te reizen naar Shanghai.
Dinsdagochtend om 8 uur vertrek ik met een highspeed trein (302km/h) in 4,5 uur tijd naar Shanghai.

Mongolië / Ulaanbaatar

Zondagochtend om 6.15u komen we aan in Ulaanbaatar. Van die horrorverhalen van zakkenrollers op het station was helemaal geen sprake in de nacht met deze kou. Zoiets geldt meer voor de populaire zomermaanden denk ik. Ik werd opgehaald door iemand van een Mongools reisbureau en zij heeft me naar mijn Hotel/hostel gebracht. Ze zei dat ik de enige gast was in het hostel. Je mist misschien wel aanspraak met anderen maar ik moet zeggen dat ik wel wat vind hebben dat reizen in de wintermaanden. Ik had met haar afgesproken dat ik die ochtend om 11 uur langs zou komen om het een en ander aan uitstapjes te plannen. Dus ik sta daar om 11 uur is het dicht, vraag ik aan de receptionist hoelaat ze open gaan zegt hij "today closed, open tomorrow". Daar sta je dan met je goeie gedrag. Het zal wel aan mij liggen denk ik dan. Dus ik ben er zondag alleen op uit geweest in Ulaanbaatar. Allereerst, het is hier een stuk kouder dan in Rusland. Met zo'n 20 graden onder nul en een straf windje waait het dwars door je jas heen en zijn je handen binnen notime bevroren. Desalwelteplus is het echt een schitterende dag. Een beetje de stad verkennen en tempels bezoeken. Ik dacht dat Ulaanbaatar een soort van veredeld dorp was maar het is echt een stad. Ulaanbaatar zit echt momenteel echt in een tweestrijd, met aan de ene kant de oude traditionele Mongoolse tradities die zich onder meer uiten in prachtige felle oude gewaden, voornamelijk gedragen door 50+ en aan de andere kant de enorme veramerikanisering van de jeugd en de rest van de samenleving. Er zijn in Ulaanbaatar echt giga veel Amerikaanse en andere westerse winkels. Om de 10 meter is er wel weer een superstore met Dior of Chanel te vinden, best jammer eigenlijk. Wat ik echt heel mooi vind is dat je jongeren ziet die in "moderne" kleding lopen samen (nog net niet hand in hand) met hun ouders die dan van die prachtige ouderwetse gewaden dragen. Ik vraag me dan wel eens af of ze het niet koud hebben in die oude gewaden maar dan denk ik het zal wel goed zitten aangezien ze dit al eeuwen dragen.
Ik was zondagmiddag nog naar een Klooster midden in de stad geweest en het was me daar toch een partij druk. Monniken waren hard aan het bidden voor iedereen die langs liep.
Wat me verder opvalt is dat erg mega veel Banken zijn, ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er vandaag misschien wel 50 heb gezien. Misschien is het net als IJsland aantrekkelijk om hier je geld hier te stallen? Waar ze er ook veel van hebben dat zijn auto's. Het verkeer staat de hele dag nonstop vast. Het lijkt wel of ze allemaal hun paarden hebben ingeruild voor auto's.
Zoals jullie weten ben ik fan van de vrouw in het algemeen maar ik moet toch bekennen dat ik niet onder de indruk ben van de Mongoolse vrouw. Ik zei tegen mijn broertje dat het lijkt alsof ze hier allemaal het vet op net de 'verkeerde' plek hebben zitten. Niet lullig bedoeld maar evolutionair gezien zal het wel een voordeel hebben om veel vet in je gezicht te hebben om je warm te houden met deze kou. Moet ik nodig zeggen trouwens, misschien blend ik wel in :)
Steve waarschuwde mij voor de criminaliteit hier in de stad maar daar heb ik vooralsnog weinig van gemerkt. Nogmaals, het zal wel met de kou en off-season te maken hebben denk ik.
'S middags wilde ik ergens Mongools lunchen maar ik kon helaas niets vinden. Dus ik loop een bistro binnen en vraag ze waar ik typisch Mongools eten kan krijgen, zegt ze: But why do you want Mongolian food? Ach ja...
Supergrappig, loop ik zondag einde dag terug naar mijn hotel kom ik die 3 Kazakken weer tegen, meteen gezelligheid. Ze hadden vandaag de auto's bekeken en gaan morgen daadwerkelijk kopen. Nu waren ze opzoek naar een usb modem.
Om de avond af te sluiten ging ik naar Club Sea toe. Leuk om te zien hoe ze hier uit gaan maar eigenlijk verschilt het weinig met NL danwel Europa. Volgens mij ben ik in NL nog nooit alleen uitgeweest. Dat icm met een bleekscheet maakt dat je toch wel raar aangekeken wordt. Iets teveel Wodka gedronken maar gelukkig zit m'n hostel aan de overkant van de straat.
Maandag poging 2 om een trip buiten Ulaanbaatar te boeken en gelukkig waren ze nu wel open. Voor omgerekend €65 ga ik nu 2 dagen en 1 nacht weg en slapen in een Gertent. Ik vroeg nog is zo'n Gertent nou iets wat alleen voor toeristen of slapen jullie er zelf ook in? Daarop zei ze dat het tegenwoordig voornamelijk voor toeristen is maar dat Mongolen vaak in het weekend in hun eigen Gertent buiten de stad slapen.
Vandaag lunch en diner Mongools gegeten en het valt niet heel erg tegen. Overal zit wel vlees in dus vegetarisch is lastig. In NL houden we juist van het vlees en niet echt van het vet, nou hier is dat precies het tegenovergestelde.
Ik kreeg 's middags een fijn mailtje van het reisbureau waarin ik geattendeerd werd op een nieuwe 72uurs visumregel voor Beijing. Doormiddel van deze regel is dus wel mogelijk om Hongkong te bezoeken omdat ik bij aankomst in Beijing binnen 72 uur weer doorvlieg naar Pyongyang (en dan niet mijn 2e visum verbruik). Yeah!
Vroeg naar bed omdat ik dinsdagochtend om 7 uur word opgehaald voor mijn 'countryside-trip' #zinnin
Dus ik stap de auto in en daar zit natuurlijk ook een Nederlander. We rijden ongeveer een uur naar een buitenlocatie toe en daar krijg we te horen dat het 's nachts toch echt te koud is om in een Gertent te slapen en dat we in een hotel in de buurt verblijven. Jammer maargoed het is niet anders. We verblijven in een natuurreservaat en het is daar echt schitterend. Gezellig de avond met het lokale personeel doorgebracht en heerlijk geslapen.
Woensdagsmiddag reden we weer terug naar Ulaanbaatar en onderweg passeren we een kerel met 2 gieren, 2 arenden en een havik. Hij stond hier dan wel voor passanten die beesten te showen maar hij jaagt ook echt met ze. Hij vertelde dat die arenden gewoon een wolf kunnen pakken, eerst bij de staart en daarna bijten ze hem in de nek. Only in Mongolië!
Einde dag nog een rondje door de stad gelopen en alvast wat inkopen gedaan voor de treinreis van Ulaanbaatar naar Beijing van morgen. Jaja ik begin al een volleerd treinreiziger te worden.
Soms denk ik wel eens van ach dat lust ik niet of dat zou ik liever anders hebben maar dan denk ik al snel van gast je bent gewoon in fucking Mongolië! Alles gaat trouwens zo snel voor mijn gevoel, Moskou is gevoelsmatig alweer een eeuw geleden. Komt denk ik ook omdat ik nu overal ongeveer maar 4 dagen verblijf. Heb je net een beetje een paar woordjes door en de valuta begrepen ga je weer door naar het volgende land.
Morgenvroeg om 6.15u stap ik op de trein richting Beijing. China here we come!

Tansbaikalexpress part 2

Dus heel vroeg op om op de trein richting Ulaanbaatar te stappen. Dit keer stap ik in een Chinese trein das meteen duidelijk met alle Chinese karakters, mankementen en grappige conducteurs. Ik heb een cabine voor mij alleen maar ben verder in het gezelschap van een stel Kazakken en 2 Russische studenten. Een Kazak kon een beetje Engels en hij vertelde me dat ze naar naar Ulaanbaatar gaan om auto's te kopen om weer te verkopen in Kazachstan. Really cheap and good Korean cars, Hyundai, you know! Ik pas wel een beetje extra op mijn spullen maar volgens mij zijn ze wel ok.
Ik zit eigenlijk maar 24 uur in de trein maar deze keer heb ik wel genoeg proviand ingeslagen. Dat brengt mij nog op de volgende anekdote/geluksmoment die ik bij de supermarkt in Irkutsk heb meegemaakt. Ik ging dus naar de supermarkt om noodles e.d. In te slaan en bij de ingang stond een zielig oud vrouwtje te bedelen. Bij het verlaten van de supermarkt zei ik tegen Sacha dat ik een shitload aan munten verzameld had in Rusland en dat ik daar onmogelijk nog vanaf kan komen. Dus zij zei nou geef er maar een paar waarop ik vroeg waarom gewoon niet alles? Dus we geven haar een volle hand met munten (misschien 50 roebel = €0,70) en je ziet een lach van oor tot oor op haar gezicht verschijnen en ze begint bijna te huilen. Ze brabbelde nog iets in het Russisch waarop Sacha zei dat het ging over valentijn en over een zegening. Toch mooi hoe je iemand dag kunt maken met voor ons iets relatiefs kleins.
Nu ik Mongolië en China ga betreden raak ik een klein voordeel kwijt die ik in Rusland had: ik lijk blijkbaar op een Rus. Dus op sommige plekken met toeristen dan vallen mensen mij dan niet lastig. In Moskou vroegen zelfs een aantal Russen aan mij of ik de weg wist.
De treinreis verliep gewoon normaal maar wat ik niet wist was dat de grensovergangen zo enorm lang zouden duren. Aan de Russische kant van de grens duurde het circus ongeveer 4 uur en aan de Mongoolse kant ongeveer anderhalf uur. Maarja het zal wel zo horen aangezien de aankomst tijden gewoon blijven kloppen. Tijdens het lange wachten wordt ik door die Kazakken gevraagd om bij hun te komen zitten. Ze zitten te kaarten samen met nog 2 Russen. Het kaartspel snapte ik niet helemaal maar we hebben het erg gezellig gehad. Nu kwamen de grote verhalen van "In Kazachstan you can have 4 wifes" en "When you hit your wife it means that you love her". En verder kwamen de laptops met porno ook langs daar hielden ze van in Rusland. Al met al was het echt heel grappig.

Irkutsk en Listvianke

Aangekomen in Irkutsk, opgehaald door een chauffeur van Sputnik Irkutsk en gelijk doorgereden naar een B&B in het plaatsje Listvianka pal aan het Baikalmeer. Doordat het 's nachts 30 graden onder nul aantikt is het geen verassing dat het gehele meer bevroren is. Ik was in het begin nog een beetje huiverig om over het ijs te lopen maar als je dan auto's het ijs ziet gebruiken als doorgaande weg naar de overkant dan ga je al snel het ijs op.
Listvianka is een heel klein dorp maar ik heb me toch aardig weten te vermaken. Dag 1 heb ik het plaatsje verkend en met sledehonden gereden. Echt megagaaf was dat. Op dag 2 heb ik mijzelf getrakteerd op een tocht door het bos met sneeuwscooters. En om het af te maken ben ik nog met een quad over het meer wezen scheuren. Gaat allemaal heel gemakkelijk met die Russen, ze regelen alles via via en het kost geen moer. Verder heel veel vis gegeten. Geen idee wat Omul is maar het smaakt me prima.
Na 2 dagen ben ik weer terug in Irkutsk om even "bij te komen". Aangekomen bij de homestay maak ik kennis met Sacha (eindelijk een jong iemand) als gastvrouw. Ze gaat net wat drinken met een vriendin die terug is uit China en vraagt of ik mee wil. Wie ben ik dan om nee te zeggen. Heel gezellig met de dames thee gedronken en taart gegeten en vervolgens hebben ze me nog tour door Irkutsk gegeven. Heel fijn ook om weer een keer normaal Engels te kunnen praten. Ik zei dat het me wel leuk lijkt om een keer een Russische theatervoorstelling te zien en zij heeft geholpen met een kaartje kopen. Omdat ze toch vakantie heeft is ze gezellig mee gegaan. De voorstelling in een prachtig theater duurde 2,5 uur maar ik heb me erg vermaakt. Volgens mij ging het zo: Een rijke kerel had al zijn geld vergokt maar wilde toch trouwen met een dame van stand maar moest eerst nog toestemming van haar ouders krijgen dus sloot hij een soort van pakt met de duivel om te verhullen dat hij helemaal blut was. Uiteindelijk kwamen alle leugens aan het licht en trouwde de dame toch met haar echte liefde.
Het is hier nu vrijdagavond half 1 en om 4 uur in de ochtend wordt ik alweer opgehaald om op de trein richting Mongolië te stappen. Wordt een pittige nacht dus.
Tot in Mongolië.

Transbaikalexpress

Dag 1 trein
Nu ben ik toch echt begonnen aan mijn reis, met de transbaikalexpress richting China. 3 dagen doet de trein erover om in Irkutsk te komen.
Ik wordt door mijn gids Dmitri afgezet op het station van Moskou. Er is wat gedoe bij mijn wagon en de conducteur verteld dat de stroom het daar niet doet. Dan ontmoet ik ook Steve uit Ierland. Goh het begint bijna op een echt verhaal te lijken. Samen worden we naar een wagon verder doorverwezen en we besluiten om samen een cabine te nemen. Er zitten een aantal vrouwtjes thee te drinken maar verder is het extreem rustig in de trein. Steve was in Moskou om zijn Zuidkoreaanse vriendin (it's complicated) uit te zwaaien en neemt deze trein in een ruk terug naar Beijing waar hij woont. Hij is duidelijk al een ervaren treinreiziger aangezien hij een shitload aan proviand, waaronder noodles en water bij zich heeft.
Hij had al wat gedronken en vroeg mij wat mijn plannen waren, waar ik vandaan kom en hoe en wat verder. Hij vertelde dat hij Chinees had geleerd in Hongkong en dat hij nu al een aantal jaar in Beijing woont. Door mijn waarschuwingen van het reisbureau over Noordkorea en spionnen en dergelijke was ik in het begin nog een beetje paranoïde en vertelde hem nog niet alles maar uiteindelijk kon het niet anders dan dat hij een gewone Ier was. Toen kwamen de verhalen over China, Noord Korea en Mongolië. Allereerst, hij was ook al in Noord Korea geweest en zei dat er een heleboel sprookjes de ronde deden en dat daar vrij weinig van waar is. De metro in Pyongyang is bijv echt en niet alleen een poppenkast voor toeristen. Kinderen krijgen op school onder andere Engelse les en ze zijn niet tegen Amerikanen maar tegen de Amerikaanse overheid. Wist ik ook niet maar blijkbaar is het voor Amerikanen verboden om naar Noord Korea te reizen maar zij hebben er geen probleem mee. Over Mongolië was hij vrij kort: het gevaarlijkste land waar hij ooit was geweest. Mongolen zijn volgens hem dan ook 'drunk braindamaged bastards' die vechten op elke hoek van de straat. Vrouwen hebben daar de normale banen en mannen zijn allemaal dronken. Maargoed, you'll be fine zegt hij. Nou dat beloofd wat voor de Mongolië. Het enige positieve van Mongolië is dat Beijing daarna een hele leuke stad is. In Beijing moet ik op het plein van de hemelse vrede oppassen voor de zogenaamde 'Tea scam', meisjes die op je af komen en leuk met je praten om je vervolgens ergens uitnodigen om thee te komen drinken in een club. That's the fun part en vervolgens moet je dan €200 afrekenen. Mocht je dat overkomen schreeuw dan dat je de politie gaat bellen. Blijkbaar zijn ze allemaal bang voor de politie. Verder raadt hij mij af om mijn huidige reisplan door China te volgen omdat er veel mooiere plekken zijn.
Dag 2 in de trein.
Het gehobbel en de geluiden wennen na een dag wel. Mijn buik heeft wel moeite met het eten en het eetpatroon. Dan denk je ik eet maar wat minder maar dan voel je je de volgende dag helemaal zo'n slappe zak.
Ohwja die zogenaamde kapotte wagon heeft wel gewoon stroom en volgens Steve wordt er waarschijnlijk gesmokkeld.
Het uitzicht uit de trein veranderd langzaam van berkenbomen naar kale vlaktes en heuvels. Het wordt zichtbaar ook kouder buiten. De trein rijdt afgezien van een aantal stops altijd door met een kilometer of 90. Dan vraag ik mij toch serieus af waarom NL zoveel problemen heeft. En het is niet dat hier geen wissels zijn want het is druk op het spoor. En er zijn geen mensen nonstop in dienst om de wissels vrij te houden.

Dag 3
Om niet de hele dag uit het raam te staren lees ik nu veel. Are you experienced was erg vermakelijk. Gek hoeveel overeenkomsten je herkend met karakters uit het boek.
Gister nieuw reisplan gemaakt met mijn Ierse vriend en er (gelukkig) op tijd achter gekomen dat ik een visum voor China te weinig heb. Ik heb nu 2 visa en ik heb er eentje nodig om China binnen te komen via Mongolië en de ander op mijn retour van Noord-Korea. Mijn plan is/was om ook Hongkong te bezoeken maar blijkbaar verbruik je op de terugweg uit Hongkong naar Beijing dus ook weer een visum. Zou jammer zijn om Hongkong over te moeten slaan maar Noord Koera is toch wel bijzonderder.
Op mijn reisplan zijn nu nog de volgende steden toegevoegd: Chongqing, heeft niemand van gehoord maar is dus blijkbaar de grootste stad op aarde. En iets verder naar de plaats Chengdu waar je panda's in het wild kun zien. Misschien dat je via die kant ook nog Tibet kunt bezoeken.
Ben ondertussen aan het bedenken of ik een grapje kan uithalen met die Tea-scam meisjes. Misschien dat ik met verschillende groepjes afspreek om een bepaalde tijd en dan komen ze allemaal tegelijk opdagen. Maar ik denk dat ik daar te schijterig voor ben.
Verder hebben we vandaag extra gezelschap in de trein gekregen dmv een aantal Russische soldaten. Ze zijn vrij luidruchtig en houden heel erg van roken, bleh.